Toplum yaşamında ve siyasi mücadele içerisinde kendilerine boylarından büyük görevler ve sorumluluklar yüklenenler, tıpkı bir eşeğin kendisini yarış atı zannetmesi gibi havaya girerler. Kasıldıkça kasılırlar adeta ben oldum derler.
Zaman ilerledikçe kendilerinden beklenen performansı gösteremeyen çakma yarış atları, asıl fıtratlarındaki davranışlara geri dönerler, bir eşek gibi tepinirler. Kapıldıkları hezeyanların etkisiyle olmayan şeyleri olmuş gibi görürler, sağa sola çamur atarlar.
Kendilerinin gerçekte ne olduğunu, bulundukları yere ne gibi gayri ahlaki yollardan geçerek geldiklerini, normal koşullarda sağlıklı bir yapıda şu andaki konumlarına ulaşmalarının mümkün olmadığını hiç düşünmezler. Beyinlerindeki navigasyon, kendi geçtiği yollara kurgulu olduğu için, başkalarının hayat mücadelesini ya da iş yapma tarzlarını da kendilerinin ki gibi zannederler. O’nlara göre biri zengin olmuşsa hırsızlık yapmıştır, iyi bir göreve gelmişse torpili vardır ya da bir gazeteci bir şey yazmışsa para almıştır. Aksini düşünmeye formatlanmış beyinleri müsade etmez.
Az okuyan, sorgulamayan, başkalarının telkinine yatkın, hipnoz olmuş toplumlarda böyleleri kendilerine yer bulabilmektedirler. Toplumdaki çözülmeler ve geriye gidişler de bunlar gibilerin makam sahibi olmalarının bir sonucudur. Aksi durumda yani aydınlanmaya ulaşmış, okuyan, araştıran ve sorgulayan bir toplumda bunlar kapıcı bile olamazlar.
Hepimiz günlük yaşantımızda bahsettiğim nitelikteki kişilerle karşılaşıyoruzdur. Hepimizin böyle tanıdıkları vardır. Belki bu yazıdan sonra fark ettikleriniz de olabilir. O halde böylelerine karşı tutumunuzu yeniden bir sorgulayın. Ardından yeni bir tutum geliştirin. Örneğin siyasetçi ise oy vermeyin geldiği yere geri dönsün.
Mutlu Bilge
22.06.2021 / BOLU
